Kungsleden sectie vier: naar het ruige Sarek
Op de vierde sectie van Kungsleden loop je richting het nationale park van Sarek en er omheen – of zelfs een klein stukje het park in als je naar Skierffe loopt. Een prachtige sectie met mooie uitzichten, meren en bossen.
De parel van deze sectie is toch wel het gebied rond Aktse. De Rappadalen delta, het meer en de mooie hoogvlakte na Aktse, vol rendieren en mooie uitzichten, zijn echte hoogtepunten.
Door de bossen, naar de toppen
Vanuit Kvikkjokk loop je eerst een hele dag door de bossen. Gelukkig zijn dit geen pure berkenbossen, maar mooie diverse bossen met allerlei soorten bomen, meertjes en rivieren. De paden lijken meer een soort opgedroogde rivierbeddingen, met flinke rotsen en stukjes klimmen. Deze etappe loopt pittig. Ergens in het bos loop je ook de grens over naar ‘Sarek’, het nationale park.
Na een flinke dag door het bos, eindig je na een flinke klim boven de boomgrens. Hoewel het een lange dag is van Kvikkjokk tot boven de boomgrens, was kamperen in het bos voor mij ook geen optie met de grote muggendichtheid. De bergen op, de wind in, was de enige oplossing. De uitzichten over de rivieren en meren zijn hier geweldig. Hier heb ik mijn tent opgezet bij de hangbrug over de rivier – een populaire kampeerplek.
Op naar Skierffe
Vanaf de hoogvlakte daal je af de bossen in. Terwijl je richting het meer loopt zie je Skierffe al opdoemen: een puntige rots in Sarek nationaal park. Na de bootovertocht naar Aktse is het flink klimmen! Na deze klim loopt het Kungsleden pad rechtdoor, maar wij gingen af.
Als je na de klim links afslaat – loop je een stukje van Kungsleden af naar Skierffe. Onderweg zie je veel gevestigde kampeerplekjes. Veel mensen kamperen op het vlakke en lopen dan vroeg naar de top om zonsopgang te bekijken. De klim is echter een flinke en duurt wel een uurtje of 3. Wij liepen omhoog met onze tassen en kampeerden nét voor de laatste top. Dat is flink klimmen met je tas en het kamperen boven op de berg is vrij onbeschut – maar prachtig en in de ochtend onbetaalbaar.
‘s ochtends vroeg klommen we het laatste stukje omhoog om het uitzicht over Rapadalen te bekijken. Door onze prachtige kampeerplek waren we helemaal alleen in alle vroegte. Helaas was het bij ons iets bewolkt, maar het uitzicht was werkelijk fantastisch. Ik kan mij voorstellen dat het nóg mooier is met een gouden zonsopgang.
Langs Sitojaure, over de vlakte
Na Skierffe loop je over de hoogvlakte naar Sitojaure. Dit meer kon je in 2020 nog met een roeibootje over, maar sinds 2021 niet meer. Wij kozen ook voor de gemotoriseerde vaart omdat het een lastig meer is met veel ondiepe plekken. Veel roeiers liepen vast en moesten gered worden door de bootdienst.
Na Sitojaure loop je over best eenvoudig en vlak terrein richting Saltoluokta. De laatste kilometers dalen flink af voordat je bij het Fjällstation aankomt. De berghut van Saltoluokta is wat mij betreft de mooiste hut van Kungsleden – het diner is ook echt aan te raden. Een all-you-can-eat buffet met lokale gerechten – wat wil je nog meer als hongerige hiker. Kamperen bij de hut is ook geweldig: voor de kamperende wandelaars is er een speciale hut met een keuken, douchejes en sauna’s. Een mooie ontmoetingsplek met relatief veel faciliteiten.
Ook leuk om te lezen:
